بابا لنگ دراز عزیزم
تمام دلخوشی دنیای من به این است که ندانی و دوستت بدارم!
وقتی می فهمی و میرانی ام،
چیزی درون دلم فرو می ریزد .
چیزی شبیه غرور!
بابا لنگ دراز عزیزم،
لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم .
بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند .
نمی گذارم . نمی خواهم .!
بابا لنگ درازِ من،
همین که هستی دوستت دارم .
حتی سایه ات را که هرگز به آن نمی رسم .!
فرازی از کتابِ: « بابا لنگ دراز اثر جین وبستر»
درباره این سایت